Bahasa Melayu perkukuh nasionaliti Malaysia

Bahasa Melayu

perkukuh nasionaliti Malaysia

Tujuh puluh lima peratus daripada sekitar 12,000 orang yang menghadiri Dialog Nasional Pendidikan Negara (DNPN) mempunyai keyakinan tinggi terhadap sistem pendidikan kita untuk mencapai tahap global, selepas melalui kajian semula mulai 2013.





Beberapa perkara, antaranya kualiti guru, keadaan sekolah, kepemimpinan, kurikulum dan penaksiran serta kecekapan linguistik, adalah penting untuk mencapai tahap ini. Dari segi kecekapan linguistik, kita tidak semestinya perlu menggunakan bahasa Inggeris, walaupun dalam bentuk separa, iaitu melalui pengajaran beberapa mata pelajaran dalam bahasa itu.

Kita harus yakin pada bahasa Melayu, iaitu bahasa negara kita, khususnya dalam peranannya sebagai bahasa rasmi selaku wahana untuk memajukan bangsa dan negara. Untuk ini, bahasa Melayu yang dibangunkan daripada vernakular sebelum merdeka, oleh Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP), kini adalah bahasa moden atau ilmu.

Sebagai bahasa moden, bahasa Melayu mampu mengungkapkan segala macam hal, baik yang konkrit mahupun abstrak, dalam sebarang bidang ilmu. Jauh lebih penting daripada ini ialah penggunaan bahasa Melayu dalam bidang pendidikan, sebagai bahasa pengantar utama, akan memberi wibawa yang lebih kepadanya.





Sesungguhnya bahasa Melayu adalah penting kepada kita. Ini kerana ia sebahagian daripada kita sebagai bangsa dan negara Malaysia. Ia adalah bahasa kita sendiri dan bukan bahasa luar yang dibawa masuk. Sehubungan ini, bahasa Melayu adalah antara aspek penting untuk nasionaliti Malaysia.





Bahasa Melayu juga bahasa perhubungan luas di negara ini. Sehubungan ini, ia memang layak diguna dalam sistem pendidikan negara sebagai wahana pemikiran. Melaluinya, mata pelajaran sekolah dan kursus institut pengajian tinggi sudah tentu dapat disampaikan dan difahami dengan baik.





Penguasaan bahasa antarabangsa, khususnya bahasa Inggeris adalah penting. Hal ini dipantau melalui Dasar Memartabat Bahasa Melayu Memperkukuh Bahasa Inggeris (MBMMBI). Walaupun, ia digubal untuk menggantikan Pengajaran dan Pembelajaran Sains dan Matematik dalam Bahasa Inggeris (PPSMI), Dasar MBMMBI sebenarnya adalah Dasar Pendidikan Bahasa di negara ini.





Dasar Pendidikan Bahasa ini ikut menganjurkan kemajmukan etnik dan kepelbagaian budaya yang menjadi asas pembentukan negara bangsa dan Malaysia itu sendiri. Dengan ini, bahasa ibunda dibenarkan dikembangkan dengan pesatnya dalam sistem pendidikan negara, selain digalakkan kekal sebagai warisan budaya etnik yang utuh.







Walaupun Dasar MBMMBI kelihatan semata-mata menjurus kepada bahasa Melayu dan bahasa Inggeris, ia sebenarnya ikut meliputi perkembangan bahasa Mandarin dan Tamil di sekolah vernakular, dengan secukupnya. Dengan adanya strategi khusus lagi betul melalui Dasar MBMMBI, pendidikan bahasa Inggeris bukan saja pasti akan bertambah baik. Tetapi lebih penting lagi ia akan menghasilkan bangsa Malaysia akan mempunyai peningkatan kecekapan dalam bahasa antarabangsa yang penting ini.







Kita perlu meyakini Dasar MBMMBI ini, khususnya bahagian berkenaan dengan bahasa Inggeris. Oleh itu, kita tidak boleh sekali-kali menyelesaikan masalah golongan muda kita yang kurang cekap dalam bahasa Inggeris dengan cara yang cepat lagi mudah, seperti yang dicadangkan oleh pihak tertentu, iaitu dengan mengembalikan persekolahan aliran bahasa Inggeris.







Mereka ini, khususnya daripada Orang Melayu, nampaknya tidak memahami, apatah lagi menghayati nilai bahasa Melayu kepada bangsa Melayu khasnya dan bangsa Malaysia amnya. Sesungguhnya penggunaan bahasa Inggeris akan menyebabkan kita bergantung kepada Barat, khususnya United Kingdom dan Amerika Syarikat.







Pergantungan ini yang tidak dapat dielakkan pada zaman globalisasi perlu dipastikan wujud dalam bentuk bahasa Inggeris sebagai bahasa sumber ilmu saja. Dalam konteks ini, bahasa Melayu perlu menjadi bahasa ilmu kerana dengan peranan ini sahajalah, ia berpeluang berkembang dengan lebih pesat lagi sebagai bahasa besar, dan tidak hanya wujud sebagai bahasa kecil di sisi bahasa Inggeris.

Sumber

Teruskan membaca..

Telefon bimbit di sekolah beri kesan negatif kepada pelajar

Telefon bimbit di sekolah

beri kesan negatif kepada pelajar

KUALA LUMPUR: Persatuan Pemilik-pemilik Telefon Bimbit (PERBIT) Malaysia berpendapat kebenaran bagi pelajar menggunakan telefon bimbit di sekolah lebih banyak memberi kesan negatif daripada positif.




Presiden Perbit, Ali Ibrahim, berkata selain mengganggu pelajaran, telefon bimbit yang menyediakan pelbagai akses internet akan memberi peluang kepada pelajar mengakses laman pornografi di sekolah, yang mana akan menggalakkan aktiviti sumbang dan membawa implikasi negatif kepada masyarakat.

"Pelbagai perkara yang tidak baik boleh berlaku termasuk mencuri, merompak, rogol, berzina, terbabit kegiatan samseng dan ponteng sekolah. Yang paling parah perkara ini banyak berlaku kepada remaja Islam," katanya di sini, hari ini.

Ali berkata, pelajar berpendapat mereka bebas melayarai internet dan juga menghubungi sesiapa saja kerana tiada siapa tahu apa yang mereka buat selain tiada siapa yang memantau aktiviti mereka.




"Ini memberi satu impak negatif kepada pelajar, terutama pelajar Islam kerana kebanyakan mereka, walaupun di peringkat tingkatan lima, masih lagi belum matang," katanya




Ali berkata, penggunaan telefon bimbit di kalangan pelajar akan hanya mendatangkan pembaziran wang kerana terpaksa menjelaskan bil yang sepatutnya boleh digunakan untuk perkara lain yang lebih perlu.




"Pelajar juga akan terleka dengan hiburan yang tersedia dalam telefon bimbit hingga mengabaikan pelajaran," katanya.



Walaupun kebenaran untuk penggunaan telefon bimbit bagi pelajar adalah atas faktor keselamatan, beliau tetap bimbang penyalahgunaannya oleh pelajar.




Beliau berkata, seharusnya setiap sekolah perlu menyediakan satu bilik telefon khas untuk pelajar membuat panggilan kecemasan kepada ibu bapa mereka bagi menggelakkan perlunya pengunaan telefon bimbit di sekolah.




Katanya, PERBIT akan menjalankan kempen kesedaran penggunaan telefon bimbit kepada pelajar di seluruh Malaysia pada bulan depan.


- BERNAMA

Sumber

Teruskan membaca..

Patut atau tidak pelajar sekolah dirotan?

Patut atau tidak

pelajar sekolah dirotan?

PENULIS ialah Pengerusi Yayasan Guru Malaysia Berhad.

"BAGI saya boleh … 'anytime' cikgu boleh merotan atas kesalahan yang difikirkan perlu, syarat merotan di bawah paras lutut dan kemudian harus dirotan di hadapan murid lain." Demikian pandangan seorang pembaca dalam ruangan 'facebook.com/utusan_online' yang disiarkan dalam akhbar Utusan Malaysia baru-baru ini.

Kini cadangan guru dibenarkan merotan pelajar yang melanggar disiplin sekolah telah banyak dibincangkan dalam akhbar dan media sosial. Walaupun ada pendapat yang menentang namun ada juga yang menyokong kerana merasakan guru mempunyai peranan besar membantu menangani salah laku pelajar.

Menurut mereka jika masalah disiplin tidak ditangani dengan betul ketika pelajar berada di bangku sekolah dikhuatiri boleh menimbulkan masalah lebih besar apabila mereka meninggalkan sekolah nanti.

Sesungguhnya amat merisaukan apabila melihat angka statistik dan pemaparan melalui media massa gejala sosial di kalangan remaja. Misalnya isu 'mat rempit,' apa yang mereka lakukan bukan sahaja membahayakan diri sendiri tetapi turut menjejaskan keselamatan orang lain. Lebih membimbangkan mereka sudah berani mencabar pihak berkuasa dan merempit di tempat yang terbuka. Ada ketikanya orang awam turut dikasari hanya kerana cuba menasihati perbuatan yang tidak berfaedah itu.

Ini belum lagi dikira jumlah penagih dadah yang kian bertambah. Kesan daripada penagihan dadah boleh menimbulkan gejala sosial lain seperti berlaku kes jenayah, penyakit HIV dan kemerosotan nilai diri sebagai seorang insan.

Penagihan bukan sahaja menjadikan diri mereka tidak terurus tetapi sanggup pula mencederakan orang lain malah ibu bapa sendiri sekiranya apa yang dikehendaki tidak ditunaikan terutama keinginan mendapatkan wang.

Jenayah lain seperti pecah rumah, curi motosikal, meragut, bergaduh dan gengsterisme kerap dilaporkan dalam akhbar. Perbuatan ini bukan sahaja berlaku di bandar besar tetapi turut berlaku di kampung dan kawasan pedalaman. Tidak dinafikan gejala itu mungkin mula bertunas ketika mereka berada di bangku sekolah.

Sering kita mendengar isu ponteng, membuli, mencuri, vandalisme dan bergaduh berlaku di kalangan pelajar. Sekiranya tidak dicegah daripada awal ia boleh memudaratkan apabila mereka terus melakukannya selepas meninggalkan bangku sekolah nanti.

Bagi mencegah dan mendidik pelajar yang melanggar disiplin ada yang mencadangkan dikembalikan semula hukuman rotan atau corporal punishment. Tambah mereka semua guru seharusnya dibenarkan merotan pelajar. Bagi mereka hukuman itu tidak akan menimbulkan tentangan jika dilakukan dengan betul. Buat masa ini hanya pengetua atau guru yang diberikan kuasa boleh merotan pelajar dengan syarat dilakukan di tempat tertutup, direkodkan dan ibu bapa dimaklumkan akan hukuman itu.

Namun demikian ada yang mempertikaikan pendapat tersebut mempersoalkan mengapa peraturan lapuk itu ingin dihidupkan semula. Menurut mereka keadaan dan zaman telah banyak berubah. Hukuman rotan boleh menimbulkan banyak mudarat dibandingkan dengan kebaikan.

Dari sudut psikologi emosi pelajar yang dirotan boleh terganggu, malu kepada rakan dan merasa rendah diri terutama apabila bersua dengan guru yang merotan mereka. Lebih bahaya boleh menimbulkan perasaan dendam terhadap guru dan sekolah.

Kerap kita mendengar kereta guru dirosakkan, perbuatan vandalisme dan perasaan benci kepada sekolah. Walaupun tujuannya murni iaitu untuk mendisiplinkan pelajar tetapi boleh memberi kesan sebaliknya. Lebih parah mungkin boleh berlaku kejadian mencederakan guru dan merosakkan harta benda sekolah.

Sesungguhnya untuk menangani salah laku pelajar Kementerian Pelajaran telah mengeluarkan garis panduan melalui Peraturan- Peraturan Pelajaran (Disiplin Sekolah) 1959, iaitu Perkara 8.3.1. (b) di mana guru boleh merotan pelajar lelaki sahaja dihadkan di tapak tangan atau di punggung dengan arahan Guru Besar tanpa mendatangkan kecederaan.

Hukuman rotan semata-mata bertujuan mendidik dan dilakukan di tempat tertutup. Dijelaskan juga kebenaran merotan ini bermakna hukuman deraan lain seperti menampar, mencubit, menumbuk, mengetuk atau tindakan lain yang seumpamanya adalah dilarang sama sekali.

Berbeza di negara maju di mana terdapat peraturan yang dinamakan student rights atau 'hak asasi pelajar' di mana mereka diberi perlindungan ketika berada di sekolah termasuk tidak boleh dikenakan sebarang deraan fizikal.

Ini bermakna pelajar tidak boleh dirotan dan menjadi suatu kesalahan sekiranya dilakukan oleh guru atau pentadbir sekolah. Mereka ada kaedah tertentu bagi menangani pelajar yang bermasalah seperti melalui sesi kaunseling atau merujuk terus kepada ibu bapa pelajar tersebut.

Sesungguhnya dalam sistem pendidikan kita kaedah merujuk pelajar kepada kaunselor telah lama dipraktikkan. Setiap sekolah mempunyai kaunselor yang terlatih. Melalui Surat Pekeliling Iktisas Bil. 1/1985 Penubuhan Jawatan Kuasa Bimbingan Pelajar Sekolah bertujuan memberi peluang kepada pelajar yang bermasalah termasuk melanggar disiplin mendapat perkhidmatan kaunseling. Melalui perbincangan dan bimbingan secara profesional dijangkakan pelajar itu akan sedar kesalahan yang dilakukan dan tidak mengulangi lagi perbuatan tersebut.

Hakikatnya guru perlu berhati-hati ketika merotan pelajar kerana jika mendatangkan kecederaan serius mereka boleh didakwa di mahkamah sekiranya ibu bapa membuat aduan polis.

Mereka boleh didakwa mengikut Seksyen 31 (1) (a) Akta Kanak-Kanak 2001 yang memperuntukkan hukuman denda tidak lebih RM20,000 atau penjara maksimum 10 tahun atau kedua-duanya sekali.

Walaupun niat merotan itu murni iaitu untuk mendidik pelajar tetapi boleh mendatangkan mudarat dan menjadi mimpi ngeri kepada guru jika dilakukan secara berlebihan.

Justeru semua guru adalah guru disiplin. Ini bermakna semua guru bertanggungjawab dan berperanan membimbing, menasihati dan menunjuk ajar pelajar. Ibu bapa dan komuniti pula perlu terlibat dalam menangani permasalahan tersebut.

Keprihatinan semua pihak terhadap salah laku pelajar hari ini akan berupaya mengurangkan jumlah gejala sosial di kalangan remaja di masa akan datang.

Sumber

Teruskan membaca..